Ivana Aranđelović + ORGANIZAM #1 PRAZNINA – Proces: Bol pluća

Crteži ORGANIZAM #1 se zasnivaju na introspektivnoj naraciji i intimnoj vizuelizaciji bola. Osnovno polazište je ličan doživljaj prošlosti kroz prisećanje i rekonstrukciju bola. Klasična prehlada sa kašljem dobija svoj novi oblik kroz intimnu prizmu, i iz jednog oblika koji je stvaran i materijalan prelazi u imaginarni vizuelni izveštaj. Bol je predstavljen kroz sedam crteža – sedam dana bolesti, oblikovanih kao nestvarni medicinski izveštaj.
Crteži predstavljaju sećanje na bol, likovnu varijaciju trenutka, zamišljenu medicinsku vizuelizaciju i novi oblik bolesti koji pripada imaginaciji iako se oslanja na stvarno stanje.
Medicinski elementi iz Neterove anatomije, kao osnovno polazište za preispitivanje vizuelnog oblika bolesti, nisu predstavljeni u svom izvoru već sukrajnje primenjeni kao imaginarni medicinski izveštaj.
Medicinski elementi koje sam koristila i razvijala u svom radu prikazuju ogoljenje bola do svoje srži. Pored bola, rad se bavi i stanjem praznine koja je pratilac bolesti. Zvuk šuma pluća kao pratilac crteža, upotpunjuje osećaj teskobe i praznine.
Tekst koji se pojavljuje na crtežima ima osnovne karakteristike teksta koji prati medicinske ilustracije.
Iako je bol prikaz intimne beleške, rekonstrukcija lične prošlosti, suštinski kao celina to je prikaz jednog opšteg stanja. Sukobljavanje malog izložbenog prostora Šok galerije u Art klinici i “bolesti” deluje kao refleksija ogledala i lični dojam bolesti pretvara u opšte mesto.