Ljubomir Simović: Putujuće pozorište Šopalović - Scena Jadran

reditelj: Andrej Jus
dramaturg: Miloš Jakovljević
scenografkinja: Marija Kalabić
kostimografkinja: Dragica Laušević
kompozitor: Božidar Obradinović
glumci: Zoran Bučevac (Majcen), Vladimir Grbić (Milun), Nenad Pećinar (Drobac), Miloš Stanković (Blagoje Babić), Vesna Kljajić-Ristović (Gina), Minja Peković (Simka), Kristina Jakovljević (Dara), Snežana Jakšić-Čolić (Tomanija), Jovan Ristovski (Vasilije Šopalović), Suzana Vuković (Jelisaveta Protić), Jelena Mihajlović (Sofija Subotić), Srđan Sekulić (Filip Trnavac).

Ljubomir Simović – dramski pisac, pesnik, esejista i romansijer, napisao je četiri drame: Hasanaginica, Čudo u Šarganu, Putujuće pozorište Šopalović i Boj na Kosovu. Drame su mu izvođene na mnogim našim scenama, kao i u inostranstvu. Najviše uspeha postiglo je Putujuće pozorište Šopalović, koje je postavljeno na scenama Poljske, Češke, Slovačke, Francuske, Švajcarske, Kanade i Belgije, kao i u jednom francuskom pozorištu u Maroku, u Kazablanki. Simovićeve drame su izvođene i u pozorištima Slovenije, Hrvatske, Bosne i Hercegovine i Makedonije. Sterijina nagrada za najbolji dramski tekst dodeljena mu je tri puta: za Hasanaginicu (1975), za Putujuce pozorište Šopalović (1986) i za Čudo u Šarganu (1993). Kao predstave u celini, njegove drame su dva puta pobedile na Sterijinom pozorju: Putujuce pozoriste Šopalović, u izvođenju Jugoslovenskog dramskog pozorišta, u režiji Dejana Mijača, 1986, i Čudo u Šarganu, u izvođenju Srpskog narodnog pozorišta iz Novog Sada, u režiji Egona Savina, 1993. godine. Dobitnik je svih značajnijih književnih nagrada, među kojima su i „Žička hrisovulja", „Račanska povelja", nagrade „Milan Rakić", „Desanka Maksimović", „Branko Miljković", „Zmajeva nagrada" i mnoge druge. Sa četiri drame Ljubomir Simović već u istoriji srpske dramske književnosti stoji u njenom vrhu, a Putujuće pozorište Šopalović smatra se jednim od najboljih tekstova srpske dramaturgije.